Die naam kwam net zo maar binnenrollen. Wou wel gelijk weten of iemand anders die al gebruikt. Google bracht me bij deze pagina en het antwoord is dus ja en nee. Haar praktijk heet zo en haar droom komt heel dicht in de buurt van waar ik ook van droom: een rustoord, een veilige plek, een 'sanctuary' waar men zich even kan terug trekken uit de maatschappij, ver weg van alle hectiek, en juist nu lijkt die vraag enorm groot te zijn en steeds groter te worden.
Een groeiend aantal mensen is het zat. De maatregelen, de angst cultuur, de massa psychose; waar gaat dit heen? Deze onzekere tijd brengt veel verwarring met zich mee. Aan de ene kant zijn we massaal aan het ontwaken, en aan de andere kant staan er de oneerbiedig gelabelde schapen te schreeuwen om een prik en nog strengere maatregelen. Ik reken mezelf tot de club ontwaakten en doe niet mee aan deze hele poppenkast.
Al heel mijn leven niet, want ook al wil ik net als zo velen ook ergens bij horen, ik sta liever aan de kant te kijken, dan dat ik mee doe aan het spel van kapitalisme, meer meer meer, en "the sky is the limit". Ook de spirituele wereld trekt me niet meer, te veel mensen die spiritueel 'doen' en mij gaat het juist om het 'zijn'.
Ik woonde in een Centraal Wonen gemeenschap in Capelle, waar we wekelijks een spiritueel café organiseerden. In een kringgesprek deelden we uit eigen ervaring, rondom een van te voren gekozen thema. Heel leerzaam, verrijkend en soms zelfs verlichtend, maar wekelijks werd maandelijks terwijl ik juist andersom wou: dagelijks!
Er was wel een doen, maar niet geforceerd. Het vloeide, als vanzelf.
Dus verhuisde ik naar Bussum, had me een jaar daarvoor aangesloten bij een groep Bentinho aanhangers en onze droom om van wekelijkse bijeenkomsten iets dagelijks te maken, leek te gaan uitkomen. Met een groep van rond de 30 enthousiastelingen betrokken we het voormalig Marienburg klooster en vol frisse moed gingen we aan de slag. Maar de wekelijkse publieke meetings waren ineens een besloten feestje geworden, de openheid die ik bij Marcelle thuis en later bij CoCasa juist zo fijn vond, was weg. Alles moest achter gesloten deuren, het hek ging op slot, en wij moesten er uit. Op een paar na, die daar nu nog zitten en hoogstwaarschijnlijke fantastische 'dingen' mee maken. Ik krijg er nog steeds een wrange nasmaak van.
Ook omdat het een paar jaar later, na allerlei omzwervingen in NL en BE, ook op Stokershorst in Nederweert al weer mislukt was. Prachtige plek met enorm veel potentie, maar mijn droom liep ook daar weer tegen een hoop weerstand op. Want 'die wil dit' en 'de ander wil dat'. Geen idee hoe het daar nu is. Schijnt dat ze het hoofd in ieder geval nog boven water houden. Ik gun het ze!
Over een kwartiertje rijden we naar Wijlre naar een bijeenkomst van HAAS, een kersvers project in Zuid Limburg dat zo maar op mijn pad kwam. Wéér zo'n fantastisch initiatief, dat nu nog in de kinderschoenen staat, maar ik vermoed dat dit al snel kaplaarzen worden of misschien wel runningshoes, want poeh hé, wat gaan die hard!
In staat van verwarring. Tijd om de controle los te laten.
Supergaaf om te zien, hoe één berichtje op facebook, zo'n lawine kan veroorzaken. En waar dat nou aan ligt? De juiste omstandigheden? De juist mensen? Het juiste moment? Ik weet het niet. Ik heb zelf ook al meerdere pogingen gedaan en telkens liep dat op niks uit. Het ging niet snel genoeg, kreeg niet de benodigde respons, moest het weer alleen doen, en bla bla. Inmiddels zie ik ook wel dat het vooral gaat om de juiste intentie. Waar komt een idee vandaan? Uit het hart, uit het hoofd, of is het ego weer streken aan het uithalen!?
Daar ontstaat voor mij vaak de verwarring, en niet alleen bij mij. Twijfels, gaat het wel lukken, waar te beginnen. The Mind heeft honderdduizend oplossingen, en ziet minstens net zo veel valkuilen en manieren dat het weer gaat mislukken. Dus ja, wat wordt er nu van mij gevraagd? Wat wil mijn Hogere Zelf zeggen? (ik hoor em nu scanderen: STICHTING STICHTING STICHTING met spandoek en een aanmoedigende blik) maar hoe dan? En met wie?
Ik ken genoeg mensen die ook zoiets willen, maar dan net iets anders. Lijkt wel of iedereen het wiel opnieuw wil uitvinden. Zooooo veel vraag en ook zooooo veel aanbod. Het kan! Ik geloof dat echt! Het is gewoon een kwestie van op het juiste moment handelen, in actie komen en het laten vloeien. Daar is vaak helemaal niet zo veel voor nodig, alleen een beetje lef en een heleboel vertrouwen.
